Defender

Land Rover Defender, een icoon

De bladgeveerde Land Rover Series 3 (1971-’84) werd opgevolgd door een gelijkend voertuig, maar met schroefveren (zoals de Range Rover), permanente 4wd, een toegenomen wielbasis & spoorbreedte en een derde, verlengde versie (naast de Short Wheel Base en de Long Wheel Base). Veel mensen noemen deze Land Rovers al Defenders, maar die naam kregen ze pas bij het uitkomen van de Land Rover Discovery (1989). Vanaf 1983-’84 werden de nieuwe Land Rovers aangeduid met hun nieuwe wielbasis: 90-inch, 110-inch of de 127-inch (later: 130-inch).

Geschiedenis

Tijdens de ‘Stage 2’ periode (kapitaalinjectie van de overheid naar Land Rover) werd geëxperimenteerd om Range Rover techniek te combineren met Land Rover capaciteiten. Dit resulteerde in de 110-inch in maart 1983, gevolgd door de 127-inch eind ’83 en daarna de 90-inch in juni ’84. Deze typen maakten gebruik van een geheel nieuw chassis, wielophanging en transmissie. Optisch verschilden ze van de oudere Series: een 25% groter voorraam (uit 1 stuk), een platte voorkant gelijkend op een Land Rover Stage One maar met uitgebouwde wielkasten (t.g.v. de 13% toegenomen spoorbreedte) maar geen mogelijkheid meer van een dubbel dak (‘tropen dak’). Daarnaast waren er ook nog kleinere optische verschillen, zoals de zwarte omlijsting van de koplampen, een derde scharnier op de achterdeur en de herpositionering van de luchtinlaat voor de kachel. Ergonomisch waren de typen ook een hele verbetering: o.a een nieuw dashboard, een 4-spaaks stuur, verschuifbare zetels en vrij snel ook een 5-versnellingsbak of als optie: stuurbekrachtiging!

Land Rover Ninety

Feitelijk had de ‘Ninety’ een wielbasis van bijna 93-inch maar men vond ’90’ beter klinken. Vanaf het begin (1984) uitgerust met een 5-versnellingsbak (LT-77, later de R380). Al snel konden de modernere motoren geleverd worden (2,5 liter benzine en diesel en vanaf mei ’85 ook de V8) en naar beneden draaibare zijramen (oorspronkelijk ontwikkeld door Land Rover Santana). Vanaf 1990 wordt de Land Rover Ninety ‘Defender’ genoemd, met de toevoeging ’90’. Sindsdien werden de Land Rover brede dieselmotor ontwikkelingen gevolgd, dus 2,5 Turbo D, 200Tdi, 300Tdi en TD5. Vanaf ’92 werd de 4-cilinder benzinemotor niet meer geleverd; vanaf ca. 1999 ook de V8 niet meer. De ‘Ninety’ werd in 1985 (Borneo) en ’86 (Australië) gebruikt voor de Camel Trophy.

Land Rover One-Ten

Vanuit het chassis van de ‘One-ten’ zijn beide andere varianten (90 en 127) ontwikkeld. De verlenging t.o.v. de Series 109-inch had te maken met een herpositionering van de assen (t.g.v. het nieuwe veersysteem, maar met behoud van laadvermogen) en de aankomende nieuwe motoren. Initieel werd de ‘110’ uitgeleverd met schuiframen en motoren uit de Series 3, maar vanaf januari 1984 kreeg de ‘110’ ook de nieuwe motoren en verschijningsvormen. Vanaf 1990 wordt de Land Rover One-Ten ‘Defender’ genoemd, met de toevoeging ‘110’. Zie verder (o.a. motoren) onder ‘Ninety’. De ‘One-Ten’ werd in 1984, ’88 en ’89 gebruikt voor de Camel Trophy.

Land Rover One Two Seven

Dit type ontstond als een ‘Crew Cab’-versie (dubbele cabine, met LWB huif) vanuit het 110-inch chassis, meestal voor bedrijven. Daarnaast was een Land Rover met langere wielbasis ook een specifieke wens van de strijdkrachten, bijv. als ambulance of artillerietrekker. Het 110-inch chassis werd daartoe verlengd tot 127-inch. Vanaf 1986 werd de naam ‘One Two Seven’ gebruikt i.p.v. Crew Cab. Vanaf 1990 wordt de Land Rover One Two Seven ‘Defender’ genoemd, met de toevoeging ‘130’ (klonk beter, zie ook bij ’90’). Afgelopen jaren zijn vanuit de afdeling ‘Special Vehicles’ vele varianten verschenen, zowel militair als civiel. Speciaal voor de Nederlandse markt is geruime tijd (sinds ’94) zelfs een 129-inch versie gemaakt, teneinde te kunnen voldoen aan de grijs-kenteken regels.